Hartverovering

Mijn hart is veroverd door vele honden. Honden van de uitlaatservice, mijn eigen honden, maar inmiddels ook mijn paard Bella.

In mijn vorige blog benoemde ik al heel kort, wij zijn één! Bram is mijn gedachten, mijn ziel, mijn alles. Inmiddels heeft Bella naast Bram dat plekje veroverd. Dat ene speciale plekje in mijn hart die je niet zomaar bemachtigt.

Herplaatsen

Die speciale plek veroveren gaat niet zomaar, blijkbaar moet daar bij mij strijd, worsteling met vele emoties en een heleboel frustratie aan vooraf gaan. Zelfs komt daar bij kijken dat ik Bram wilde herplaatsen en Bella ook maar verkocht moest worden, want wat moest ik beginnen met deze knol.

Wij hadden een groot conflict met elkaar dat was duidelijk, maar ik ben geen opgever en ik wilde niet zomaar laten gebeuren dat ik voor Bram en Bella een nieuw thuis moest gaan zoeken. Ik ben gaan zoeken naar antwoorden op de belangrijkste vraag denk ik. Waarom gebeurt dit tussen ons?

Het antwoord

Voor Bram was dit een lange zoektocht. Ik denk dat het wel een jaar heeft geduurd voor ik de oplossing vond. Uiteindelijk vond ik de antwoorden in de workshop Spiegelen met honden.

Bram liet mij zien wat er speelde in mij, waar mijn emoties en frustraties vandaan kwamen. Het antwoord lag dus in mij verscholen. Bram bracht mij wat. Ook ben ik Bram beter gaan begrijpen. Deze workshop was voor mij de verandering van de band met bram. Sinds dit moment zijn wij één!

Bella als Spiegel

3 a 4 weken ben ik met Bella elke keer de confrontatie aangegaan. Ik had een paard dat afstandelijk was, dat elke keer stil ging staan met rijden en geen stap meer zette. Die bij me weg liep als ze los in de bak liep en zo kan ik nog wel wat voorbeelden geven maar daar was het moment…..

Ze stond recht tegenover mij en ik besefte zo gaan wij er niet komen samen. Er was geen samen. Het was ik en jij luistert naar mij. Toen dit gebeurde heb ik Bella op stal gezet, ik ben in de auto gestapt met tranen over mijn wangen en dacht dit moet anders. Dit proces heb ik al een keer gehad en ik kijk weer recht in mijn spiegel.  Gelukkig werd dit geen lange zoektocht en kon ik zelf het antwoord geven.  Ik heb iets op te lossen in mij zelf en met Bella. Ze brengt mij wat, net als Bram.

Ik ben wel hulp gaan zoeken bij dit proces om mij hierin te begeleiden en om beter de paardentaal te leren. Dit heeft geleid dat ik al mijn behoeftes aan de kant heb gezet en heb besloten helemaal bij nul te beginnen met Bella. Nul is echt nul. Niet rijden, maar werken aan een band, uren borstelen en aaien, grondwerklessen volgen en Bella alles “uitleggen”.  Alles vanuit ontspanning en geduld.

Dit is niet heel makkelijk als er ook meningen om je heen zijn, die je met alle goede bedoelingen willen helpen.  Ik heb hierin mijn gevoel leren gebruiken. Bella en ik zijn nu bijna 6 maanden samen en ik kan zeggen wij zijn hard op weg om een team te worden, maar dat hart van mij heeft ze al veroverd!

Mijn boodschap

Ik kan nog bladzijden volschrijven over dit onderwerp, maar de belangrijkste boodschap die ik mee wil geven is de volgende. Het is niet vanzelfsprekend een roze wolk, een nieuwe pup, een herplaatser en nieuw paard. Het heeft tijd nodig om te groeien!

Ga er voor, wordt een team, wees een begeleider en leer elkaar kennen. Geeft het de tijd. Geef elkaar de tijd om te leren, en te groeien en volg je eigen gevoel!

 Ik ben heel benieuwd hoe jullie band met je dier is? Heeft de band opbouwen met jullie dier ook bij jezelf wat losgemaakt of je geraakt?