De verschillende levensfases

Eind mei waren wij op vakantie. Een lekker plekje in Duitsland, net over de grens bij Emmen. Een heerlijk rustig vakantieplekje waar wij en de hondjes altijd enorm genieten.

Dat plekje betekent voor ons niksen, uitrusten, alle tijd voor onze hondjes en genieten van de natuur door mooie wandelingen te maken. Dit jaar hebben wij alleen wat minder gewandeld. Dit doordat er wat warmere dagen bij zaten en het niet verantwoord was om de honden mee te nemen in de auto en te wandelen. Maar ook voor het eerst was de behoefte van de honden anders, merkten wij.

Bewust even stilstaan

Tijdens deze vakantie stond ik voor het eerst even stil bij de behoeften van mijn honden, maar ook de leeftijden en hoe de roedel zich nu vormt. Dat leeftijd er misschien nu wel toe doet binnen de roedel en eerder niet.

Mijn vier honden hebben nu de leeftijden van 4,5 jaar, 7 (2 zijn er 7) en 9 jaar. Drie senioren zoals ze dat nu ook wel noemen als je hond de leeftijd van 7 heeft bereikt. Twee Jaar geleden waren ze allemaal in de bloei van hun leven, volop spelen, ravotten, ondeugd uithalen en wandelingen konden niet lang genoeg duren. De rust die ze daarna nodig hadden, was beperkt, een paar uurtjes.

Nu is dit veranderd. Ze hebben minder behoefte aan verre wandelingen, spelen, ondeugd uithalen en ravotten met elkaar. De drie “senioren” hebben veel meer de behoefte aan rust, dromen in de tuin, lekker liggen, knuffelen en slapen langer na een langere wandeling.  Daarnaast heeft er één ook medische problemen die steeds meer aanpassingen vragen.

Hier komt bij mij het bewuster naar boven, de drie senioren hebben hun behoefte en kunnen dit delen, maar onze jonge stuiterbal van 4,5 jaar sluit daar nu minder op aan. Die heeft meer nodig dan dat die rest nodig heeft. Die zit vol energie, die wil rennen, zwemmen en ravotten.  Dit zag ik voor het eerst bewust gebeuren tijdens deze vakantie.  Nu zijn wij heel bewust aan het kijken wat ze nodig heeft, een extra wandeling, meer activiteiten? Wij nemen haar nu alleen mee op  langere wandelingen, lekker zwemmen en zoekwerk!

Het is een proces

Het hele gebeuren in een roedel, maar ook met één hond kan je deze verandering tegen komen. Het is een proces in een hondenleven, maar ook een proces in jezelf denk ik. Het leven wordt anders voor jou en je hond en dat vraagt ook wat van jezelf. Ik vind het een mooi verloop, maar ook moeilijk. Ineens zie je die grijze haren komen, ineens voel je dat ze ouders worden. Ook is er bij mij grote angst om ze te verliezen. Is er een leven zonder je maatje die al zo lang mee gaat in je leven? Die alles samen met je mee heeft gemaakt. Van de mooiste momenten in je leven tot misschien wel de moeilijkste momenten in je leven. Altijd aan je zijde!

Wat is jullie ervaring met de levensloop van jullie hond of jullie roedel? Doet dit ook wat met jullie zelf? Vraagt het aanpassingen? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen. Dit is een thema wat mij erg boeit en ik zou er graag meer ervaringen over lezen. Zouden jullie het met mij willen delen?

In een volgende blog zal ik mijn ervaringen en aanpassingsvermogen delen over mijn senior bram die al zijn hele leven medische problemen heeft. Wat doet het met Bram zelf, maar ook met mij.

 

 

Terug naar het overzicht